Impressie bezoek aan Imkersvereniging en bijentuin Den Haag e.o. 20 en 25 april

Achter een mooie, gerenoveerde fruitmuur van het oude landgoed Reigersbergen ligt een kleine oase met bloemen en fruitbomen. Als we de poort doorgaan, staat recht voor ons een clubhuis met een serre. Links langs de muur zien we een lange rij bijenkasten met aan- en afvliegende honingbijen. In elke kast één bijenvolk. In het midden van de tuin een beeld dat van wapeningsstaal is gemaakt. Het stelt een bij voor van 1 meter hoog en 2 meter lang. Maker: Aris de Bakker. 

Paul en Hanneke van Rooijen van de imkersvereniging leiden imkers op (16 per jaar) en vormen het kloppend hart van een florerende vereniging (120 leden). Het bijen houden is populair geworden na 2005, het jaar dat er veel bijensterfte was. Ze vertellen een boeiend verhaal over het leven van de bijen. Bijen zijn vegetariërs, leven van stuifmeel en nectar, i.t.t. wespen die vlees eten en dol op ham zijn. Bijen zijn bijna altijd vrouwtjes, de mannetjes (darren) zijn er alleen om de koningin te bevruchten. Elk bijenvolk heeft slecht één koningin. De darren verzamelen zich in het voorjaar op een plek die alleen zij en de koningin kennen. De koningin vliegt door de wolk darren en wordt door meerdere darren bevrucht, die dan meteen het leven laten. De koningin keert terug naar de kast en gaat daar eitjes leggen in de vakjes van de raat. Die bevrucht ze met het sperma dat ze in een zakje in haar lichaam heeft bewaard. Die bevruchte eitjes worden vrouwtjes. Een aantal eitjes bevrucht ze niet, dat worden darren. In 21 dagen heb je een nieuwe bij. Die doet eerst schoonmaakwerk. De haartjes op de hoofdjes dienen als ragebol om de cellen schoon te maken. Daarin kunnen door de koningin eitjes worden gelegd, maar ook stuifmeelkorrels in worden opgeslagen of nectar. De bijen laten de nectar verdampen totdat er nog maar 20% water in zit. Er is dan honing ontstaan om later de winter mee door te kunnen komen. Het is opmerkelijk dat de bijen vooral van bomen afhankelijk zijn (kastanje, linde, fruitbomen) want daar zitten veel bloemen in. De bloemen op de grond zijn meer om 'bij te snoepen'. Bloemen helpen de bijen door niet allemaal tegelijk hun nectar af te geven. Er zijn bloemen die dat 's ochtends doen of later op de dag. De bijen weten wanneer. Na een periode van 'cellen schoonmaken' mag een jonge bij nectar en stuifmeel gaan halen in een cirkel van ongeveer 2 à 3 km rondom de kast. Ervaren haalbijen 'dansen' in de bijenkast om aan onervaren bijen de richting aan te geven waar veel nectar en stuifmeel te vinden zijn én op welke afstand. Op een bepaald moment vertrekt de koningin met een deel van het bijenvolk en gaat 'zwermen'. Het is dan aan een imker om die zwerm in een nieuwe bijenkast te stoppen zodat het volk behouden blijft. Uit één volk zijn nu twee volken ontstaan. Het volk dat in de kast is achtergebleven zorgt ervoor dat er een paar nieuwe koninginnen opgroeien door enkele bijtjes met koninginnengelei groot te brengen, een zeer voedzaam voedsel. Uiteindelijk blijf maar één van de nieuwe koninginnen voor het achtergebleven volk over, want de eerste die uit haar cel komt steekt de anderen dood. Al met al een fascinerend verhaal dat je doet beseffen hoe geweldig bijen samenwerken, hoe alles op elkaar is afgestemd, en hoe belangrijk de bijen zijn voor het voortbestaan van de natuur. Ze regelen immers de bestuiving van de gewassen. Zonder de bijen zouden we vooral graan eten en geen fruit. En er zouden veel minder vogels zijn omdat de bijen ervoor zorgen dat er vruchtjes en besjes zijn die de vogels kunnen eten. Meer informatie op www.imkersdenhaag.nl .