Impressie bezoek aan The New Farm op 13 oktober en 10 november 2025

Het gebouw aan de Televisieweg 2-4 waar ooit Philips-apparaten in elkaar werden 'geschroefd', is nu een 'hub' voor sociale en circulaire ondernemers geworden. Dat gaat soms heel ver: een bakkerijbedrijf gebruikt zijn verdiensten voor investering in een Volkskeuken die op verschillende locaties in de stad (o.a. Helena en Spinozahof) met behulp van vrijwilligers kookt voor buurtbewoners. Doel: elkaar ontmoeten, eenzaamheid voorkomen en zorgen voor elkaar. De initiatiefneemster legde uit dat ze een oplossing wil bieden voor het onvermijdelijke perspectief van een onbetaalbare en ontoereikend zorg. We zijn langs veel bedrijven in het gebouw gegaan, wat meer was dan we verwacht hadden. Het fantastische bedrijf 'I-Did' maakt vilten producten voor bedrijven en instellingen, niet direct voor de consumentmarkt. Ze zijn door de corona-periode failliet gegaan, maar gelukkig doorgestart. We zagen prachtige geluidisolerende schotten staan die aan de Hogeschool worden geleverd als tussenwanden voor grotere ruimten. Er is een ongelooflijk aanbod aan oud textiel in Nederland waarvan zij maar een fractie vermalen tot vezels om vilt te maken. We zagen ook een andere textielondernemer, namelijk een die sokken maakt van oud textiel. Een zwak punt van al dat hergebruik is dat er niets aan 'de voorkant' wordt gedaan, namelijk het indammen van het onafzienbare stuwmeer aan textiel dat de wereld overspoelt. Gelukkig had de sokkenfabrikant besloten geen Chinees spul te gebruiken. Wat ons schokte was te horen dat sommige nieuwe textielproducten, mondiaal geproduceerd, nooit op de markt komen, om het prijsniveau niet te verpesten, en dat de producten dus rechtstreeks naar de recyclebedrijven gaan. Beter dan vernietigen, dat wel. Maar het vergt weinig fantasie om te veronderstellen dat ook direct vernietigen plaatsvindt. Weet u het nog? Het kapitalisme leidt tot overproductie en verspilling. De recycle-industrie leeft dus van dit fenomeen. Niet dat de vijfjarenplannen van de Sovjet-Unie een beter effect hadden... Bierbrouwerij Eiber zit ook in het gebouw, gerund door één man. Het bedrijf staat op een versterkte vloer en kan niet uitbreiden, wat de eigenaar prima vindt. Hij neemt o.a. pulp ('borstel') af van de druiven van de Stadswijngaard aan de Waldorpstraat om het zeldzame biertje 'Venijn' te maken. Schrijver dezes heeft een flesje meegenomen en komt t.z.t. misschien aan een bespreking toe. Eiber heeft een humoristische benadering bij het kiezen van de biernamen. Er is een biertje 'Zand' en een biertje 'Veen'.

Als Vrienden van Den Haag gingen we geïnspireerd naar huis, met ons hoofd in de wolken, denkend aan Vrienden van Den Haag-sokken, een Vrienden van Den Haag-t-shirt (van de zeefdrukkerij in het gebouw) en een Vrienden van Den Haag-biertje. Allemaal op bestelling verkrijgbaar in deze unieke sociale hub. We danken Tanja Berntsen voor de rondleiding.